Eluterius

Zoals bekend heeft Silla haar intrek genomen bij Jos. Zijn zolderkamer is wat aan de kleine kant, maar het gaat nét. Het probleem vormt zich bij de kleerkasten. Jos en Silla hebben namelijk exact dezelfde kleerkast. Om verwarring te voorkomen heeft Jos op zijn kast een grote "J" geplakt (een sticker die hij uit Patricia's verzameling gejat heeft, maar ze had die toch 5-dubbel dus dat kan geen kwaad), maar als Ma de kleren wil wegleggen, denkt ze dat allebei de kasten van Jos zijn. Met als gevolg dat Silla's kleren altijd op een stapeltje naast het bed belanden.
Er zat jammer genoeg geen "S" tussen Patricia's verzameling.

Over de was gesproken trouwens; Silla's scheetkunsten hebben hun effect niet gemist op haar ondergoed, er zijn doorgaans meer remsporen in te vinden dan op het circuit van Francorchamps na de wereldkampioenschappen F1! Deze 'roestplekken' geven zich meestal ook niet zomaar gewonnen, ze zijn zelfs nog duidelijk aanwezig na het uitwassen.
Een normaal huishouden zou dan deze kledingstukken opnieuw wassen of weggooien, maar ja.... wat is 'normaal' deze tijden....

Op een vrijdagavond komen Anthony en Jos thuis van het werk. Ma is in de keuken bezig waar ze van allerlei ingrediënten een enigzins eetbaar avondmaal probeert te maken. Jos heeft echter andere plannen.

"Ma, stop maar met proberen, wij gaan vandaag uit eten! Silla en ik willen jullie bedanken voor de gastvrijheid en wij trakteren!"

Inderdaad! Jos en Silla hebben als verrassing een etentje geregeld bij de plaatselijke Italiaan. Om 19.30u worden ze verwacht.

Even later arriveert ook Silla. Haar vrachtwagen heeft ze zoals gewoonlijk op een braakliggend terrein gezet een stukje verderop in de straat. Wanneer ze binnenkomt hoort ze Pa vloeken en sakkeren.
Hij vraagt Ma waar het stof is dat op het salontafeltje lag, hij had er namelijk een telefoonnummer in genoteerd toen hij geen pen en/of papier kon vinden.
Ma antwoordt dat ze daarstraks heeft stofgeveegd.
Weg telefoonnummer, dus!
Silla weet een manier om het nummer terug te toveren; Pa z'n vettige vingers hebben sporen nagelaten die je kan terugvinden door zonnebloemolie uit te gieten en in brand te steken.

Zo gezegd zo gedaan. Er wordt een kwak zonnebloemolie over het salontafeltje gekapt en met keukenrol uiteen geveegd. Silla neemt een aansteker en steekt de olie in brand. Een korte, hevige steekvlam volgt en er komt inderdaad een telefoonnummer tevoorschijn. Maar dit is niet alles!

Aan de korte zijde van het tafeltje vertoont er zich een duidelijke afdruk van een achterwerk, met daarnaast de handafdrukken van minstens 6 personen!
Fronsend kijkt Pa rond. Ma weet niet hoe snel ze weg moet geraken uit de woonkamer, en Patricia roept "Het is niet wat ge denkt!"
Anthony haalt opgelucht adem, hij wilde namelijk net hetzelfde zeggen...

Dan wordt het tijd om te vertrekken.

Bij het restaurant aangekomen....

Op een bordje, dat tegen het venster gezet is, staat in grote kleefletters: "TEVENS AF TE HALEN!", met een telefoonnummer eronder.
"Wow, dat is handig voor als ik weer eens geen zin heb om te koken!" roept Ma blij.

Het is als vanouds 'gezellig' aan de tafel waar de Kneutersen zich verzameld hebben. De alcohol vloeit rijkelijk, en er wordt zodanig veel gevreten dat iedereen wel eens tussendoor naar het toilet moet, "om plaats te maken". Er wordt gelachen, geroepen en geknoeid dat het een lieve lust is.
Als Pa van het toilet terugkomt, blijft hij in het midden van het restaurant staan. Hij steekt zijn twee wijsvingers op, en als iedereen stil is zegt hij:

"Mensen allemaal, ik heb een raadselke!!"

De meeste aanwezigen wíllen niet eens weten wat het raadseltje is, maar de Kneutersen hebben de pretlichtjes in de ogen. Dus Pa vervolgt breed glimlachend:
"Het is bruin en het ligt naast de wc!"
Heel de familie barst in het lachen uit. Jos slaat van het lachen zo hard op tafel dat enkele glazen wijn omvallen. Silla doet er nog een schepje bovenop door één bil van haar stoel te lichten en wederom een ongelooflijk luide scheet te laten.
De andere aanwezigen leggen met één hand voor hun mond hun bestek neer.

Het restaurant is uiteraard volledig verlaten wanneer er afregekend moet worden.

Later, als iedereen gaat slapen, bemerkt Jos plots dat er een grote "S" op Silla's kastdeur geplakt is.

"Eeei, hebt gij die S daar op geplakt?" vraagt Jos verwonderd.
"Jaja!" zegt Silla trots, "uw ma zal zich nu wel niet meer vergissen!"
"Waar hebt ge die gevonden?" vraagt Jos weer, hij ziet duidelijk dat de letter ergens van af gepeuterd is.
"Gewoon, ergens..." zegt Silla plagend.
Jos bekijkt de geplakte letter eens van dichtbij en kijkt dan blij naar Silla. Die laat echter niet los waar de S vandaan komt. Het kan Jos eigenlijk ook niks schelen.

Hiermee is het probleem met de was en de kleerkasten wel opgelost, maar tegelijk heeft er zich een ander probleem gevormd: de eigenaar van het Italiaanse restaurant zich af waarom zijn klanten steeds vragen of ze die teven eens kunnen zien die af te halen zijn...


Het is een flink eind in de nacht wanneer de gehele familie plots opgeschrikt wordt door Ma's getier.

"Eddy!? Waar zijt gij? EDDYYYYYYYY!!!!"

En dan wordt het iedereen duidelijk dat Pa opnieuw spoorloos verdwenen is...