Eluterius

We zijn weer enkele maanden verder. De relatie tussen Jos en Silla bloeit steeds verder open. Dit wil zeggen dat het mens meer ten huize Kneuters zit dan bij haar eigen ouders. Jos heeft zelfs een tweepersoonsbed gekocht in een tweedehandszaak, om zijn duifje zoveel mogelijk bij zich te hebben.
Net vandaag heeft Silla besloten om bij de Kneutersen te gaan wonen. En hun eerste nacht die ze als samenwonenden beleven, wordt uiteraard 'gevierd'. Het gaat er zo hard aan toe dat op Anthony's kamer de kalk van het plafond dwarrelt.
Anderhalf uur later lijkt het erop dat het verliefde koppel toch maar gaat slapen, zoals de rest van de Kneutersen dat probeert. Even later baadt het hele huis in rust en vrede. Knuffke ligt in zijn mandje, tussen de half afgekloven schenkels, met zijn poten in de lucht en zijn kroonjuwelen bloot.
De ontelbare vliegen hebben zich her en der in de keuken verspreid. Patricia ligt diep ingemoffeld onder haar dekbed en droomt over een roze wereld vol winkelstraatjes en terrasjes, waar ze samen met Kenny rondhuppelt. En ook Anthony heeft de weg naar dromenland gevonden.

Toch zal het niet direct een rustige nacht worden. Rond 'n uur of half drie arriveert er een auto op de meest amateuristische manier denkbaar aan de overkant van de weg. Hortend en stotend komt hij tot stilstand, na eerst enkele vuilzakken van de buren te hebben verplaatst en opengereten. De inhoud ligt verspreid over de stoep en de straat. De chauffeur wilt zich ontdoen van de gordel, maar merkt dan hij die niet eens om heeft, en na wat gesukkel wordt de deurklink gevonden.
Steunend op het stuur en de openstaande deur stapt er een persoon uit, die struikelt over de gordel, terug rechtklautert en die na wat afwezig te hebben rondgekeken naar de voordeur van de Kneutersen strompelt. Met veel moeite wordt een wijsvinger uitgestoken die eerst enkele malen naast, en dan op het knopje van de deurbel drukt.

DING DONG!!!!!!

Anthony was door het gestommel al half wakker, maar zit nu rechtop in bed. Heeft hij dit gedroomd of heeft er echt iemand aangebeld? Hij wrijft zijn ogen uit en stapt naar zijn venster, schuift het vaalgele gordijn opzij en opent het raam. De persoon die heeft aangebeld is alweer richting auto gewaggeld en staat midden op de weg.

"Waddist!?" roept Anthony. De persoon draait zich om en kijkt waar het geluid vandaan komt. Dan ziet Anthony dat het een vrouw is.
"Izzz da dw wweg no Maaseik meiske??" zegt de vrouw, wijzend naar het einde van de straat.
"Nee, Maaseik is ver van hier, ge zit verkeerd! En ik ben geen meiske!" antwoordt Anthony, gevolgd door een zelfzeker "Hedde gij gezopen!?"

"Ma!?" klinkt het plots vanuit het raam naast Anthony's kamer. Patricia is dus ook wakker geworden.
De vrouw komt 'n stapje dichterbij en vraagt opnieuw: "Mmmmezeik, Mezzzeigkkk.... Is da de wwweg nai Maazzzeik manneke?"
"Nee jong!" antwoordt Anthony weer, en als hij weer wil vragen of de vrouw alcoholische dranken genuttigd heeft, wiebelt ze vooruit en schijnt de straatlamp haar gezicht.

Het is inderdaad Ma, die zich door een hele weekvoorraad drank geworsteld heeft terwijl ze de nachtelijke reclameboodschappen op TV heeft gevolgd. Wat ze in hemelsnaam in Maaseik wil gaan zoeken is een raadsel.

Patricia is ondertussen naar beneden gegaan, ze heeft de tijd niet eens genomen om een nachtjapon of badjas aan te doen en staat daar, in haar onderkleding. Ze pakt Ma bij de arm, die zich eerst loswringt, om na wat sussende woordjes ("binnen staat nog Duvel in de frigo") laat overhalen om naar binnen te gaan. Patricia gebaart Anthony om de auto terug in de oprit te zetten. Anthony zoekt zijn broek en schoenen, en ondertussen valt de voordeur in het slot.

"AAAANTHONYYYYYYYYY!!" roept Patricia.
Anthony vindt dit wel een komische situatie en voelt zich niet geroepen om nu al direct de voordeur te gaan opendoen. Patricia roept opnieuw. Bij de buren gaan al wat lichten aan, en 'n paar mensen openen hun vensters en zoeken naar de nachtbrakers.

Ondertussen is Anthony al beneden en maakt de genante situatie compleet door het licht bij de voordeur aan te doen.

's Anderendaags staat Ma wat verdwaasd in de keuken als Anthony beneden komt. Ze lacht wat onwennig en zegt "Ssssorry eh Antommiehh". Zelfs zijn naam uitspreken lukt niet meer zonder fouten.
"Ge kunt misschien best even uw roes gaan uitslapen", adviseert Anthony. Dat laat Ma zich geen twee keer zeggen! Ze sloft naar de divan en ploft zich neer.

Ondertussen is Patricia wakker geworden, heeft zich aangekleed en wil naar beneden gaan, maar als ze de zoldertrap passeert hoort ze vanop Jos z'n kamer een scheet... 'n scheet die al direct en voorgoed de geschiedenisboeken in zal gaan als de luidste scheet ooit geproduceerd ten huize Kneuters!



"Amai Jos! Da was ne ferme!" roept Patricia geamuseerd.
"Wadde!?" roept Jos, beneden in de keuken.
Patricia snapt het niet, ze hoort duidelijk Jos op zijn kamer de begintonen van het Amerikaans volkslied in C-majeur voor trombone ten gehore brengen, en tegelijkertijd zit hij beneden in de keuken!?
Als dan de deur van Jos z'n zolderkamertje opengaat en Silla de trap afkomt wordt het al wat duidelijker.
"Heheheheh, da was ik!" zegt deze.
"Oh! Hahahaha!" lacht Patricia. Eindelijk een mopje dat ze begrijpt!

Samen gaan ze naar beneden. Die twee worden misschien nog goeie vriendinnen ook!